Zamek w Roztoce
Zamek jest najbardziej charakterystyczną i najlepiej eksponowaną częścią całego zespołu rezydencjonalnego w Roztoce. O dawnej metryce budowli świadczy zachowana do dziś fosa i wysoka na 40 metrów wieża południowa, stanowiąca wyraźne nawiązanie do średniowiecznych budowli obronnych. Z tarasu położonego na górnej kondygnacji wieży, w pogodne dni podziwiać można malowniczą panoramę Karkonoszy.
W obecnej formie zamek jest okazałą budowlą o charakterze pałacowym, ozdobioną neorenesansowym kostiumem stylowym, wzniesioną na bazie wcześniejszej, barokowej rezydencji. Zwarta, trójkondygnacyjna bryła zamku, pokryta mansardowym dachem, kryje wewnętrzny dziedziniec. Dostęp do wnętrza prowadzi przez portale umieszczone na osi wschód-zachód, poprzedzone kamiennymi, łukowymi mostkami, rozpiętymi ponad korytem fosy. Ponad portalem wschodnim widnieje herb rodu von Hochberg przytrzymywany przez rycerzy w zbrojach. Bogaty wystrój elewacji dopełniają wielkoporządkowe pilastry, obramienia okienne i naczółki, wsparte na ceramicznych wolutach oraz korynckie pilastry również odlane z wypalanej ceramiki, o ciepłej, ceglastej barwie.
Ogromne wrażenie robią zamkowe wnętrza. Szczególnie bogaty wystrój zachowały reprezentacyjne pomieszczenia pierwszego piętra, nawiązującego do włoskiej tradycji piano nobile. Położone w amfiladzie ciąg okazałych sal prowadzi od Salonu Gobelinów, poprzez Salon Muzyczny Bolka von Hochberga, Pokój Hermowy, dawną bibliotekę, aż do okazałej, dwukondygnacyjnej Sali Balowej nakrytej zwierciadlanym pseudosklepieniem z plafonem ozdobionym freskiem o tematyce alegorycznej. Ponadto wnętrza zdobią okazałe boazerie, opracowane malarsko i sztukatorsko plafony oraz kominki wykonane z różnokolorowych marmurów.